เข้าใจทุกข์ ก็มีความสุข

การเข้าใจความทุกข์จะมีความสุขจริงใหม  ในความคิดทั่วไปจะคิดว่าทุกคืออาการอย่างหนึ่งที่เศร้าใจ  แต่สมสงสัยว่าทำไม่พระพุทธเจ้าเราสอนแต่เรื่อง ทุกข์จัง ก็เลยศึกษาอยู่ระยะหนึ่งจึงได้คำตอบ  คำว่าทุกข์ในพระพุทธศาสนา  อยู่ในอริยสัจ 4 มี ทุกข์ สมุทัย  นิโรธ  และมรรค   ทุกข์ในอริยสัจ4 ไม่ใช่ความรู้สึกของเราที่เป็นทุกข์  หรือเศร้าใจ  แต่พระพุทธเจ้าได้บอกว่า  สิ่งใดที่มีการเกิดปรากฎสิ่งนั้นยอมเดินทางไปสู่การเสื่อมปรากฎ  นี้เรียกว่า ทุกข์  ใช่แล้วครับ  นั้นมหายถึงทุกสิ่งอย่างในโลกใบนี้เลยครับ  ไม่ว่าจะเป็นคน  สัตว์  สิ่งของ  สถาณที่  แม้กระทั้งตัวเรา  ยอมมีการเปลี่ยนแปลงไปครับ  การเปลี่ยนแปลงไปคือความหมายของคำว่า ทุกข์ในพระพุทธศาสนาครับ  ยกตัวอย่างเช่น  แก้วน้ำก็เป็นทุก  แน่นอนครับแก้วน้ำไม่มีความรู้สึกครับ   แต่แก้วน้ำก็เป็นทุกข์  อธิบายอย่างนี้ว่า  แต่ก่อนที่จะมาเป็นแก้วมันเป็นทรายที่ผ่านการหลอมแล้วกลายเป็นแก้ว  แก้วเมื่อถูกนำมาใช้งาน  ร้อยปี  พันปีแก้วน้ำก็จะมีการเปลี่ยนแปลงไป  หรือแตกสลายไป  แก้วน้ำก็เป็นทุกข์  เพราะแก้วน้ำคือสิ่งที่มีการเกิดปรากฎ  อาการเสื่อมและแตกสลาย  คืออาการทุกข์  ครับ

ยกอีกตัวอย่างเช่นความรู้สึกสุขของเราก็เป็นทุกข์  ความรู้สึกสุขของเราก็มีการเกิดปรากฎเช่นกัน  คำถามมีอยู่ว่าคงไม่มีใครสุขแช่ตลอดไปทั้งวันนะครับ  แน่นอนว่ามีการหลายไป  ยกตัวอย่างเช่นสมมุติว่าเรามีเงินร้อยล้านเราก็คิดว่าเราจะซื้อของต่างๆมากมาย  แน่นอนครับในช่วงที่เราคิดเรามีความสุข  แต่เมื่อเราหยุดคิดเราก็มีความรู้สึกใหม่  ใช่ครับความรู้สึกนั้นมีการเสื่อมแล้วดับไป  เป็นทุกข์ครับ  เช่นเดียวกับความรู้สึกเศร้าใจของเราครับ  อาการสุขทุกข์และเฉยๆพระพุทธเจ้าเรียกว่า เวทนาครับ  เวทนาก็เป็นทุกข์  เราคิดไปในอนาคตพระพุทธเจ้าเรียกว่าสังขาร  สังขารก็เป็นทุกข์  เราคิดไปในอดีตพระพุทธเจ้าเรียกว่าสัญญา  ใช่ครับสัญญาก็เป็นทุกข์  เข้าใจแล้วใช่ใหม่ครับว่าทุกข์ในพระพุทธศาสนาไม่ใช่  ความรู้สึกเศร้าใจหรือทุกข์ใจ

ยกตัวอย่างอีกเรื่องละกัน ว่า  วันนี้เราพอใจในใครคนใดคนหนึ่ง  พอคนคนนั้นเปลี่ยนไปเราก็มีความรู้สึกทุกข์บางคนถึงกลับทำร้ายตัวเองและตั้งคำถามว่าทำไม่  แน่นอนครับคนเราทุกคนคือสิ่งที่เกิดปรากฎ  แน่นอนครับคนเรามีการเปลี่ยนแปลงคือการเดินทางไปสู่ความเสื่อม แล้วแตกสลายไป

สรุปพระพุทธเจ้าเราสอนเรื่องธรรมดาว่าทุกสิ่งในโลกไม่ใช่ของเราครับ  ถ้าเราเข้าใจว่าทุกสิ่งในโลกไม่ใช่ของเรา ไม่ว่าจะเป็น คน  สัตว์  สิ่งของ  สถานที่  ความรู้สึก  แม้กระทั้งตัวเรา  เหตุผลเพราะว่าเราบังคับไม่ได้สักอย่าง  ถ้าเราเข้าใจขนาดนี้  เราจะเห็นเพี่ยงเรื่องธรรมดา  แล้วเราจะมีความทุกข์กับอะไรละ

ใช่ครับที่ผมจะพูดว่าถ้าเราเข้าใจความสุขเราจะมีความสุขจริงๆไม่ไปวิ่งหาความสุขปลอมๆเช่นการไปกินเหล้าแล้วมีความสุขพอเหล้าหมดเราก็หาที่ใหม่ไม่มีที่สิ้นสุดถ้าวันหนึ่งขาดเหล้าละความสุขจะอยู่ที่ใหน เป็นต้น